SEVGİLİYİ ÖZLEMEK

Sevgiliyi Özlemek
 
 
Vakit gecenin bilmemkaçı. Gözlerim uzaklara dalar, mahzun mahzun bakınırım etrafa. Sen başka bir yerde, ben başka bir yerde. Ne zaman seni özlesem odamda bir başıma, kafamı dayar cama öylece bakarım etrafa. Hiç bir şey yapmak istemem, etrafımdaki tüm sesler, kişiler gözümde büyür, büyür, büyür ve boğmaya başlar beni. Koşar camı açar, ya da sokağa fırlamak isterim. Dar gelir bedenim dünyaya. Buğulanan her cama, elime aldığım her kağıda bir kalp çizerim acemice. İçine başharflerimizi yazarım. O bir tek harf bile özlemimi artırmaya yeter. Özlemin gittikçe çoğalır yüreğimde. Harfler idam sehpası gibi durur karşımda. Yaşarken ölüme gönüllü gitmek bu olmalı.

Çaresiz kalmak, ne zordur bilir misin? İçi acır insanın, canı yanar. Senden kalan bir küçük hatıraya defalarca bakıp, bir satır yazıyı aynı heyecanla milyon kez okumak nedir bilir misin? Eline alıp telefonu, numaranı bulmak, aramaktan son anda vazgeçip kendini yatağa fırlatmak, geceler boyu bir saniye olsun uyuyamamak nasıl bir duygudur bilir misin? Sabah açtığımda gözümü, aklıma ilk gelenin sen olduğunu bilir misin?

 Hiç özledin mi beni? Başını cama dayayıp düşündün mü gecenin bilmem kaçında "Nerdedir, ne yapıyordur" diye? Bulutlara eşlik edip ağladın mı etrafını saran yıldızlara kör gözlerle bakarken? Ya da hepsini boşver, sen hiç sevdin mi birisini? Benim seni sevdiğim gibi.

 Eğer sevdinse sen de beni, benim seni sevdiğim gibi, öyleyse ne duruyorsun, mesafeler engelmi vuslata? Haydi çık gel ve bitir bu kahrolası duyguyu. "Sen"liğini kaybedip "ben"liğine kavuşsun bedenim. Bir daha dönmemek üzere kendime geleyim.

 

(Alıntı)
 

emeklerine sağlık